Het verhaal van Angelina Haeseldonckx

Als huismoeder heeft Angelina Haeseldonckx altijd met veel liefde voor anderen gezorgd. Nu ze 97 is, mag ze die zorg zelf ontvangen. In residentie Het Dorp wordt ze al een jaar in de watten gelegd, zowel door de medewerkers als haar familie, die graag langskomt. Vrolijk vertelt ze over haar verblijf in het woonzorgcentrum en het leven dat ze daarvoor heeft geleid.

Een warm gezin

“Ik ben geboren en getogen in Geel", vertelt Angelina, “maar na mijn huwelijk ben ik in Houthalen-Helchteren beland.” Daar woont ze nu nog steeds, in wzc Het Dorp. De medewerkers zorgen goed voor haar, een taak die ze vroeger zelf voor haar rekening nam: “Als huismoeder heb ik alles met hart en ziel gedaan. Alle huishoudelijke taken, de opvoeding van de kinderen, de echtelijke verplichtingen en zelfs het onderhouden van onze grote tuin.”

Op de vraag hoeveel kinderen ze dan wel had, antwoordt ze vrolijk: “vier zonen en één man!”. Haar tien kleinkinderen moet ze goed doordacht optellen. Toch vroeg deze zorgende rol niet om voortdurend thuis te blijven. Doordat haar echtgenoot in de zakenwereld enige naamsbekendheid had verworven, mocht ze vaak mee op zakenreizen naar het buitenland. “Ik heb bijna heel de wereld gezien”, knikt Angelina, “maar voor familiereisjes bleven we dichter bij huis. Ik denk nog graag terug aan onze mooie tijden in Frankrijk, Spanje en Italië.”

Niet zonder slag of stoot

Iets meer dan een jaar geleden werd Angelina opgenomen in het ziekenhuis voor een operatie. Complicaties maakten een terugkeer naar huis helaas onmogelijk, dus zocht ze samen met haar familie naar een oplossing. “Op aanraden van een van mijn schoondochters namen we contact op met Het Dorp”, vertelt Angelina, “Haar moeder heeft hier ook gewoond, dus ze wist wat een fijne plek dit was.”

Toch ging de integratie niet vanzelf: “Ik vond het eerst wel moeilijk om mijn huiselijke verleden los te laten en mijn nieuwe lot te aanvaarden.” Gelukkig waren er de vele bezoekjes van haar kinderen en echtgenoot om dat te verzachten. Vandaag prijst Angelina zich gelukkig in Het Dorp. De troeven? “De dagelijkse verzorging en verpleging, de lekkere maaltijden, het onderhoud en de hygiëne van de kamers, de frequente animatie-activiteiten… Het is hier allemaal dik in orde!” Vooral op feestjes zien de medewerkers Angelina écht genieten.

Laat ons een bloem

Wat Angelina wel mist, is haar plekje in de natuur, met name haar eigen, grote bloementuin. Die bracht haar echt tot rust. Daarom brengt haar man op zijn dagelijkse bezoekjes vaak een boeketje voor haar mee. Angelina raadt anderen graag aan om “te leven in en met de natuur”. Daar vind je, volgens haar, een weerspiegeling van de maatschappij, die vaak filosofische antwoorden geeft op je levensvragen: “Elke plant is enerzijds verschillend, anderzijds hetzelfde. Sommige staan liefst alleen, anderen liever in groep.  Elke boom vertelt zijn eigen levensverhaal door de kronkels in zijn takken, groeiend en bloeiend dankzij de natte regenbuien en de warme zonnestralen. Elke boom heeft zijn eigen pracht… En zo is dat ook voor elke bewoner en elk personeelslid van Het Dorp.”

 

“Wees tevreden met wat je hebt. Blijf niet klagen over wat je toch niet kan veranderen, maar praat erover met je geliefden en geniet van elk moment!”