Greet houdt de bewoners fit
Ze is nog maar een halfjaar aan de slag in het woonzorgcentrum, maar Greet heeft haar plek bij Ter Eyke al helemaal gevonden. Ze richtte haar kinelokaal in en zoekt elke week, samen met de ergotherapeuten, naar originele oefeningen voor de bewoners. “Een rolstoelcarwash, een naaiworkshop waarin we gewichtjes maken of een cursus valpreventie. De lach op het gezicht van de bewoners maakt al die inspanning goed”, lacht ze.
Helden van de bewoners
Wanneer we met Greet afspreken, is ze net bezig met het geven van een yoghurtje aan een bewoner in de Afdeling Verhoogd Toezicht. Want naast haar taak als animatieve kinesitherapeute helpt ze de zorgkundigen een handje. “Handig, want zo merk ik meteen hoe de bewoner zich die dag voelt. Is hij wat minder mobiel of heeft hij pijn? Ik kan meteen ingrijpen. En wanneer iets beter of efficiënter kan, passen we de situatie aan. Zo proberen we de helden van de bewoners te zijn”, zegt ze.
Dankbaarheid is onbetaalbaar
Greet werkte na haar studies als kinesitherapeute in haar eigen praktijk, maar sloeg dan een andere richting in. “Ik heb jaren in de medische verkoop gewerkt, maar besloot op een bepaald moment om te kiezen voor de zorgsector. Ik zag de advertentie voor animatieve kinesitherapeute en na een aangenaam gesprek met de directrice kon ik aan de slag.” Een serieuze carrièreswitch, maar een die het volgens haar waard was. “Ik mag in dit prachtige, lichte gebouw werken, ik ben dagelijks bezig met mensen én de dankbaarheid van de bewoners is onbetaalbaar”, lacht ze. “Nooit zou ik nog naar een andere sector terug willen.
Bewegen in groep
Greet verzamelt intussen alle deelnemers om een wandeling te gaan maken in de buurt. ‘Vergeet je wandelschoenen niet aan te doen’, horen we haar tegen een bewoonster zeggen. “Stevig schoeisel is belangrijk om vallen te vermijden”, legt ze uit. “Dat wandelen probeer ik twee keer per week te doen. En dan geef ik meestal tips mee over hoe ze hun houding kunnen verbeteren en veilig kunnen stappen.” Daarnaast geeft ze twee keer per week groepsturnen. “Tijdens die lessen zie je pas de positieve effecten van beweging. Bewoners van wie je het nooit had gedacht, staan plots recht uit hun stoel. Met gewichtjes probeer ik de armspieren te stimuleren en door middel van kegels oefenen we de stabiliteit.”
Ook valpreventie is een belangrijk onderdeel van haar takenpakket. “Tijdens de Week van de Valpreventie geven we allerlei workshops. Ik probeer telkens heel visueel te werken: ik ga zelf op de grond liggen en leg al doende uit hoe iemand weer recht moet komen. Of ik beeld uit hoe je iets veilig kan oprapen. Die beeldvorming is belangrijk en geeft vertrouwen”, legt ze uit. “En doet hen ook beter de bewegingen herinneren.”
Autonomie staat centraal
Beneden in de ondergrondse verdieping heeft ze een eigen kine-ruimte ingericht, waar ze carte blanche kreeg van de directrice om die naar eigen smaak in te richten. “Een mooi fotobehang op de muur, een kast vol kegels en ballen, een klimhek en enkele hometrainers. Meer heb je niet nodig om de bewoners aan het bewegen te krijgen”, lacht ze.
De resident staat in alles centraal en kiest zelf of hij of zij deelneemt aan de activiteiten. “Autonomie is belangrijk. Wanneer iemand geen zin heeft om mee te turnen, dan hoeft dat niet. Maar wanneer ze wel meedoen, probeer ik hen zo goed mogelijk te stimuleren. Ik wil hen op een positieve manier meesleuren in het verhaal, want bewegen is voor een oudere belangrijk. En we lachen natuurlijk ook wel wat af!”