Maria Op de Beeck (°1937)
Maria werd in Edegem geboren als Maria Theresia Op De Beeck. Daar zou ze het grootste deel van haar leven blijven wonen. Samen met haar zus en vier broers zag ze hoe haar ouders hun 65e huwelijksverjaardag vierden. Haar vader was boekhouder en voorzitter van de toenmalige CVP (nu CD&V). Maria noemt hem “een voorbeeld voor iedereen, omwille van zijn hulpvaardigheid en zijn geloof in God en de medemens”.
Toch leerde ze het meest van haar moeder, die huisvrouw was. “Mijn moeder en grootmoeder konden zeer goed naaien. Ik kreeg het dus met de paplepel mee”, vertelt Maria, “Ik herinner me dat mijn grootmoeder me voor haar naaimachine zette - een echte Singer - toen ik amper 8 jaar oud was. Ik leerde toen al poppenkleedjes naaien.”
Daarom koos Maria voor de opleiding Snit & Naad aan het Sint-Agnes Instituut in Antwerpen, al was ze daar eigenlijk nog te jong voor: “De opleiding duurde twee jaar, maar door mijn leeftijd deed ik er drie jaar over. Ook de opleiding huishoudkunde nam ik erbij. Daar leerden we koken, strijken, schilderen… Bij een zuster leerde ik zelfs pianospelen.” Na haar studies gaf Ria privélessen naaien aan buren en kennissen. “Maar toen ik trouwde, verwaterden die lessen wel”, geeft ze toe.
85 jaren wijsheid
Welke historische gebeurtenis of periode is je het meest bijgebleven?
Toen Maria op de lagere school zat, woedde de oorlog nog volop: “Op 5 april 1943 werd Mortsel gebombardeerd. Op dat moment was ik met mijn klas in de kerk van Sint-Antonius aan het oefenen voor mijn eerste communie. De juf heeft ons toen in de biechtstoel gezet om ons tegen de glasscherven te beschermen.”
“Twee jaar later werd mijn zusje geboren. Mijn vader kwam me ‘s morgens wekken met de boodschap “dat ze voor mij iets gebracht hadden”. Snel ging ik kijken in de slaapkamer van mijn ouders en zag mijn zusje in bed liggen. “Wat kan ik daarmee doen?”, zei ik, omdat ik dacht dat ik een pop kreeg.”
Welke gelijkenissen en verschillen vallen je op tussen vroeger en vandaag?
“Wat me opvalt als ik naar de actualiteit van vandaag kijk, is het gevoel van ergernis en droefheid. Er is zo veel negativiteit in de wereld, zoals moorden en natuurrampen… Ik vind hoe goddelozer de wereld wordt, hoe negatiever ze wordt. Hiermee wil ik zeggen dat er vroeger meer aandacht uitging naar bidden en de religie. Je hoorde vroeger wel eens van iemand die priester werd of naar het klooster ging. Mijn oudste broer is ook priester. Hij was missionaris en lig begraven in Zaïre.”
Welke goede raad zou je geven aan de jonge mensen van vandaag?
“Zijt tevreden met wat je hebt. Wees dankbaar. En luister goed naar uw ouders.”